Rok szkolny 1946/47

W roku szkolnym 1946-1947 zajęcia szkolne zaczęto 3 września.

Szkoła mieściła się w budynku własnym, który w roku ubiegłym został częściowo przystosowany do potrzeb szkoły. Podczas wakacji klasy były odświeżone.

Personel nauczycielski pozostał taki sam jak w roku szk. 1945-1946.

Do szkoły uczęszczało 257 dzieci.

Było czynnych sześć klas i ciąg skrócony klasy II i III. Nie wszystkie dzieci spełniały obowiązek szkolny, niektórym nie pozwalały na to warunki materialne.

Praca nie była zbyt łatwa, ale nieco łatwiejsza niż w roku ubiegłym. Podręczników, pomocy naukowych i sprzętu brak było w dalszym ciągu. W okresie zimy (w styczniu i lutym) były przerwy w zajęciach szkolnych z powodu silnych mrozów i braku dubeltów. Frekwencja w ciągu całego roku była dobra.

Na terenie szkoły zorganizowano szkolne koło PCK, drużynę żeńską ZMP oraz spółdzielnię uczniowską. Organizacje te wykazywały żywotność swoją, biorąc udział w życiu szkolnym państwowym i społecznym.

W maju szkołę wizytował podinspektor szkolny ob. Jan Kowal, którystwierdził dość dobry poziom naukowy i wychowawczy wśród uczącej się dziatwy.

Warunki pracy nauczycielskiej są ciężkie. Pobory są niskie w stosunku do cen artykułów pierwszej potrzeby. Pomoc ze strony rodziców jest bardzo słaba. Nauczyciele nie mają odpowiednich mieszkań i źle się odżywiają. Mimo to pracują ofiarnie w szkole i poza szkołą. W maju zapada na płuca ob. Panarad Walentyna. Dwie siły nauczycielskie chorują na płuca.

Kwalifikacje zawodowe uzyskały ob. Panarad Walentyna i Raczkowska Halina. Samorząd gminny zupełnie nie pomaga w utrzymaniu szkoły. Cały ciężar spada na rodziców dzieci. Kupują oni opał, opłacają woźnego. Stosunek społeczeństwa do szkoły jest pozytywny.