Rodzic jako doradca w wyborze przyszłej szkoły

Czynniki tworzące wyjątkowość roli rodzica:

1. Rodzice dobrze znają dziecko, jego rozwój, pasje, przemiany fantazji w szersze zainteresowania.
2. Obserwują dziecko w sytuacjach, w których wychowawca, nauczyciel, mogą nie mieć okazji zauważyć predyspozycji (specjalnych umiejętności, wyjątkowych zainteresowań).
3. Dostrzegają dominujące obszary rozwoju (uzdolnienia plastyczne, techniczne, kulinarne itp.).
4. Znają stan zdrowia dziecka.

Działania rodziców pozytywnie wpływające na podejmowanie decyzji:

Rodzic powinien:

• rozmawiać o przyszłości zawodowej dziecka;
• pokazywać różne miejsca pracy, ciekawe stanowiska pracy, rozwijające się firmy;
• uczestniczyć w poszukiwaniu potrzebnych informacji edukacyjno-zawodowych;
• akceptować dokonane wybory;
• poznawać swoje dziecko, jego mocne strony, zainteresowania, pasje;
• wyrabiać motywację do nauki;
• organizować atrakcyjne/ciekawe sposoby spędzania czasu wolnego;
• wykorzystywać nadarzające się okazje do rozmów o przyszłości;          
• pokazywać znaczenie uczenia się przez całe życie;
• rozmawiać z dzieckiem o jego planach, wspierać spontaniczność, pomysłowość, kreatywność, oryginalność;
• zachęcać do aktywności w formie wolontariatu bądź pracy na rzecz środowiska lokalnego;
• pomagać w poznawaniu zawodów i możliwościach dalszego kształcenia;
• zachęcać do opracowania alternatywnych ścieżek kariery edukacyjno-zawodowej;
• pobudzać do rozwijania zainteresowań i pasji;
• nie ingerować zbyt mocno w samodzielne podejmowanie decyzji.

Podstawowe błędy w działaniach rodziców:

• realizowanie rodzicielskich nie spełnionych planów, ambicji;
• narzucanie pomysłów „dla dobra dziecka i jego przyszłości”;
• narzucanie wyboru przyszłej szkoły;
• unikanie rozmów na temat planów i wyborów edukacyjno-zawodowych;
• polecanie zawodów tylko dlatego, że wydają się dochodowe lub prestiżowe;
• zaniżanie bądź zawyżanie oceny możliwości dzieci;
• zniechęcanie do wykonywania niektórych zawodów poprzez własne uprzedzenia, brak informacji o współczesnym rynku pracy;
• przekazywanie mitów, np. że tylko wiedza jest źródłem sukcesu, że tylko ukończenie szkoły wyższej zagwarantuje dobrze płatną pracę.